Merhaba, adım Yelda. Kocam sanayi ustasıdır ve öğlen yemeklerini genelde ben hazırlar, çırağı Serhat gelip alırdı. Yine bir öğlen vakti Serhat geldi, kapıyı açtım ve “Pek vakitsiz geldin, neyse gir bakalım Serhat, orada masada servis tabağı var, yemeğini koy da karnını doyur,” dedim. Serhat beni bornozla görünce şöyle bir baştan aşağı süzdü. O mutfağa girdi, ben tam odama gidiyordum ki, “Abla, kepçe nerede?” diye bağırdı. “Alttaki geniş çekmecede,” dedim. “Tamam,” dedi önce, sonra yine, “Bulamıyorum,” diye beni çağırdı.
Bu arada ben de başımdaki havluyu çıkarmış, tam bornozumu çıkaracaktım ki, “Tamam, tamam, geliyorum,” dedim ve mutfağa gittim. “İşte şu çekmecede,” diye önüne eğildim. Tabii eğilince bornoz kalçamın alt tarafına kadar çekildi. İşte tam o sırada Serhat, “Abla kusura bakma ama daha fazla dayanamıyorum,” deyip ellerini bornozun altına soktu. Devamı için görsele d.okunun…